Nr lekcji |
Temat lekcji |
Cele główne, treści nauczania |
Wymagania szczegółowe podstawy programowej |
Podstawowe wymagania edukacyjne |
Ponadpodstawowe wymagania edukacyjne |
Środki dydaktyczne |
---|---|---|---|---|---|---|
1 |
Jeszcze trochę letnich wspomnień. Nauka piosenki Zbyt krótkie wakacje |
– poznanie rytmu i melodii piosenki Zbyt krótkie wakacje – akompaniowanie gestodźwiękami w czasie wykonania piosenki Zbyt krótkie wakacje – rytmizowanie tekstów w różnych rodzajach metrum – rozwijanie wyobraźni i twórczej inwencji uczniów w zabawie muzycznej |
I.1.1 I.1.3 II.2.3 II.2.4 |
– śpiewa w zespole piosenkę Zbyt krótkie wakacje z akompaniamentem granym przez nauczyciela lub odtwarzanym z płyty CD – wystukuje miary taktu piosenki – wykonuje w zespole gestodźwiękami akompaniament do piosenki, według wzoru podanego w podręczniku – wykazuje zainteresowanie treściami muzycznymi zawartymi w podręczniku i zeszycie ćwiczeń Muzyka klasa 5 |
– poprawnie śpiewa piosenkę Zbyt krótkie wakacje, obserwując jej zapis nutowy – tworzy gestodźwiękami akompaniament do piosenki – określa tempo i dynamikę melodii piosenki, nazywa wartości rytmiczne nut i pauz występujące w zapisie nutowym – wykazuje inwencję twórczą w czasie wspólnych działań muzycznych, np. tworzy kalambury muzyczne tematycznie związane z wakacjami |
zapis nutowy lub nagranie CD piosenki Zbyt krótkie wakacje (sł. J. Koczanowska, muz. M. Ziąber), pianino, odtwarzacz płyt CD |
2 |
Przewodnik po pięciolinii. Utrwalenie wartości rytmicznych nut i pauz oraz nazw solmizacyjnych i literowych dźwięków gamy C-dur |
– powtórzenie znaków graficznych notacji muzycznej – przypomnienie wartości rytmicznych nut i pauz, oznaczeń tempa i znaków dynamicznych – utrwalenie nazw solmizacyjnych – i literowych dźwięków gamy C-dur – uwrażliwienie na czystą intonację dźwięków gamy C-dur |
I.1.1 II.2.1 II.2.2 II.2.4 |
– wyjaśnia pojęcie pauza w muzyce – nazywa wartości nut i pauz w zapisie muzycznym – odzwierciedla graficznie znaki nut i pauz] – porównuje czas trwania różnych wartości rytmicznych do czasu trwania całej nuty – wymienia podstawowe nazwy oznaczeń tempa i dynamiki – śpiewa solmizacją dźwięki gamy C-dur |
– samodzielnie uzupełnia rytmy brakującymi wartościami nut i pauz – poprawnie zapisuje znaki graficzne pauz na pięciolinii – określa łączny czas trwania kilku wartości rytmicznych – czysto intonuje dźwięki gamy C-dur – gra na instrumencie gamę C-dur – wyjaśnia terminy muzyczne zawarte w Przewodniku po pięciolinii i stosuje je w działaniach muzycznych – wykorzystuje różne programy narzędziowe do pisania nut i odtwarzania dźwięków |
kartoniki ze znakami graficznymi nut i pauz, zapis nutowy lub nagranie CD piosenki Zbyt krótkie wakacje (sł. J. Koczanowska, muz. M. Ziąber), odtwarzacz płyt CD, pianino, instrumenty melodyczne (flety, dzwonki), zeszyt ćwiczeń |
3 |
Akademia młodego melomana. Muzyka na dobry początek |
– kształcenie umiejętności wypowiadania się o muzyce – określanie nastroju, barwy, dynamiki i agogiki słuchanych utworów – wyrażanie ruchem, barwą i kształtem nastroju oraz emocji towarzyszących podczas słuchania muzyki |
I.4.1 I.4.3 I.4.4 II.4.8 III. 1 III.3 |
– wykazuje zainteresowanie słuchanymi utworami muzycznymi – określa nastrój, tempo i charakter wysłuchanego utworu – podejmuje próby wykonania pracy plastycznej inspirowanej muzyką – włącza się w zespole w wykonanie powierzonych zadań |
– wypowiada swoje zdanie na temat wartości słuchanych utworów muzycznych – wyraża ruchem przy muzyce swoje emocje i nastrój, – wymienia tytuły utworów poznanych na lekcji oraz nazwiska ich twórców – interpretuje wysłuchany utwór różnymi środkami pozamuzycznymi, np. barwą, ruchem – wyjaśnia przesłanie piosenki Świat to muzyka – samodzielnie podejmuje się wykonania zadań, np. wybiera utwory z literatury muzycznej i sporządza listę utworów wprowadzających słuchaczy w odpowiedni nastrój |
nagrania CD wybranych utworów, np. Menuet z Kwintetu smyczkowego E-dur nr 5, op. 15 (L. Boccherini), Koncert obojowy d-moll, cz. Andante e spiccato (A. Marcello), Adagio (T. Albinoni), tekst wiersza Panie Wietrze (L.J. Kern), zapis nutowy i nagranie CD piosenki Świat to muzyka (sł. E. Buczyńska, muz. J. Piątkowski), kredki, odtwarzacz płyt CD, zeszyt ćwiczeń |
4 i 5 |
Melodie z krzyżykiem i bemolem. Znaki chromatyczne w muzyce |
– kształcenie wrażliwości słuchowej (uwrażliwienie na odległość półtonu i całego tonu między dźwiękami) – poznanie odległości półtonu w muzyce – poznanie znaków chromatycznych w muzyce przygodnych i przykluczowych – granie na instrumencie melodii ze znakami chromatycznymi |
I.2.1 II.1.1 II.1.2 II.2.1 II.2.2 |
– wsłuchuje się w brzmienie półtonów i całych tonów w gamie C-dur – wyjaśnia rolę znaków chromatycznych w muzyce – wyszukuje w zapisie nutowym i nazywa znaki chromatyczne (krzyżyk, bemol, kasownik) – odzwierciedla graficznie znaki chromatyczne – z pomocą nauczyciela wykonuje zadania muzyczne w zeszycie ćwiczeń |
– określa półtony w gamie C-dur – prawidłowo nazywa nuty ze znakami chromatycznymi – gra poprawnie melodię ludową Furman – wyjaśnia znaczenie kropki przy nucie – samodzielnie i poprawnie wykonuje zadania muzyczne w zeszycie ćwiczeń |
zapis nutowy melodii ludowych: Furman i Kujawiak, Dla Elizy (L. van Beethoven), Finger Jogging (melodia popularna), dzwonki lub flety, pianino, tablica interaktywna, zeszyt ćwiczeń |
6 |
Jesień opowiedziana muzyką. Nauka piosenki Jesienny rock and roll |
– poznanie rytmu i melodii piosenki Jesienny rock and roll – układanie melodii do fragmentu wiersza – nauka gry utworu Jesień z cyklu Cztery pory roku (A. Vivaldi) – oddanie brzmieniem instrumentów swojego wyobrażenia jesiennego pejzażu – zastosowanie barw podstawowych i pochodnych w ilustracji plastycznej |
I.1.1 I.1.3 I.2.1 I.2.4 I.2.5 II.1.2 III.1 |
– podejmuje w zespole próby śpiewania piosenki Jesienny rock and roll – określa treść piosenki i jej nastrój – wyszukuje w zapisie muzycznym piosenki znaki chromatyczne oraz wyjaśnia ich znaczenie – bierze udział w zabawie muzyczno-ruchowej Jesienne wędrowanie – słucha utworów muzycznych inspirowanych jesienią, określa ich nastrój, tempo i dynamikę |
– poprawnie śpiewa piosenkę Jesienny rock and roll, podkreśla ruchem i barwą głosu jej wesoły, taneczny charakter – układa melodię do tekstu wiersza Gdzie jesteś jesieni? – gra na instrumencie fragment utworu Jesień (A. Vivaldi), zwracając uwagę na znaki dynamiczne i oznaczenia tempa wskazane w zapisie nutowym – wykonuje pracę plastyczną o tematyce jesiennej inspirowaną wysłuchaną muzyką |
zapis nutowy lub nagranie z płyty CD piosenki Jesienny rock and roll (sł. M. Sochacki, muz. J. Piątkowski), reprodukcje obrazów tematycznie związanych z jesienią, tekst wiersza Gdzie jesteś jesieni? (H. Zdzitowiecka), nuty melodii Jesień z cyklu Cztery pory roku (A. Vivaldi), instrumenty perkusyjne o nieokreślonej wysokości dźwięku, flety, dzwonki, odtwarzacz płyt CD, pianino, *materiały potrzebne do wykonania pracy plastycznej |
7 |
Solo i w duecie. Nauka piosenki O przyjaźni |
– nauka rytmu i melodii piosenki O przyjaźni, śpiewanie jej solo i w duecie – granie solo lub w duecie wybranego utworu muzycznego – poznawanie dzieł z kanonu muzycznej literatury – integrowanie uczniów w działaniach muzycznych |
I.1.1 I.1.3 I.2.1 I.4.1 I.4.2 II.1.1 III. 1 |
– włącza się w śpiewanie piosenki O przyjaźni – wie, kto to jest solista – wymienia głosy śpiewaków operowych – podejmuje próby gry w duecie melodii Gawot lub Alouette – wskazuje przedtakt w zapisie nutowym – określa zespół wykonawczy w utworze muzycznym |
– poprawnie śpiewa solo piosenkę O przyjaźni – wyjaśnia, co to jest przedtakt w muzyce – rozpoznaje i nazywa głos śpiewaka operowego w słuchanym utworze muzycznym – gra prawidłowo linię melodyczną w utworze dwugłosowym – rozpoznaje w słuchanym utworze instrumenty grające partię solową |
zapis nutowy lub nagranie CD piosenki O przyjaźni (sł. J. Koczanowska, muz. A. Wolski), zapis nutowy utworu Gawot (G.P. Telemann) i melodii piosenki francuskiej Alouette, flety lub dzwonki, nagranie utworu Suita nr 1 G-dur BWV 1007, cz. Preludium (J.S. Bach), Duet Don Giovanni i Zerlina La ci darem la mano z opery Don Giovanni (W.A. Mozart), pianino, odtwarzacz płyt CD |
8 |
Akademia młodego melomana. Czar muzyki Mozarta |
– zapoznanie z ważnymi faktami biograficznymi i dorobkiem kompozytorskim W.A. Mozarta |
I. 2.1 I.4.1 I.4.2 I.4.3 II.1.2 |
– zna ważne fakty biograficzne z życia W.A. Mozarta – wymienia kilka utworów, które tworzył kompozytor |
– wyszukuje w różnych źródłach informacji na temat życia i twórczości W.A. Mozarta, poszerza swoją wiedzę o kompozytorze |
zapis nutowy melodii z opery Czarodziejski flet (W.A. Mozart), nagrania utworów W.A. Mozarta: |
|
|
– uwrażliwienie na piękno utworów kompozytora – kształcenie poczucia stylu muzycznego – nauka gry melodii z opery Czarodziejski flet |
II.2.1 II.4.1 II.7 III.1 |
– włącza się do grania w zespole utworu W.A. Mozarta – wysłuchuje w utworze temat główny – wypowiada swoje zdanie na temat wysłuchanych utworów kompozytora |
– gra melodię z opery Czarodziejski flet W.A. Mozarta, stosując właściwe tempo i zmiany dynamiczne występujące w utworze – nuci melodię tematu głównego utworu |
Symfonia nr 40 g-moll KV 550, cz. Molto allegro, Requiem d-moll, cz. Kyrie eleison, Koncert klarnetowy A-dur KV 622, cz. Adagio, zdjęcia i reprodukcje tematycznie związane z życiem W.A. Mozarta, odtwarzacz płyt CD |
9 i 10 |
Rodzina chordofonów. Instrumenty strunowe szarpane. Nauka piosenki Czar ogniska |
– zapoznanie z budową i brzmieniem wybranych instrumentów strunowych szarpanych – uwrażliwienie na barwę brzmienia instrumentów strunowych i ich możliwości techniczno- -wyrazowe – nauka piosenki Czar ogniska – improwizacje taneczne przy refrenie piosenki – integrowanie uczniów w czasie zabaw muzycznych |
I.1.1 I.1.3 I.3.3 I.4.2 II.3.1 |
– rozpoznaje na planszy dydaktycznej, zdjęciach w podręczniku instrumenty strunowe oraz podaje ich nazwy – przekazuje podstawowe wiadomości o gitarze – rozpoznaje brzmienie gitary klasycznej a elektrycznej – włącza się w śpiewanie piosenki Czar ogniska – z pomocą nauczyciela wykonuje zadania w zeszycie ćwiczeń |
– wyjaśnia pojęcie chordofony – charakteryzuje budowę i sposób gry na wybranych instrumentach strunowych szarpanych – nazywa części gitary oraz wyjaśnia różnice w budowie i brzmieniu między gitarą klasyczną a elektryczną – rozpoznaje brzmienie instrumentów strunowych szarpanych – wykazuje się inwencją i pomysłowością przy tworzeniu zabawy tanecznej przy refrenie piosenki Czar ogniska |
nagrania utworów: Allegretto, op. 35 nr 11 (F. Sor), Koncert na harfę B-dur, op. 4 nr 6 HWV 294, cz. Andante-Allegro (G.F. Händel), nagranie brzmienia gitary elektrycznej i banjo, plansza z instrumentami strunowymi szarpanymi, zapis nutowy lub płyta CD z nagraniem piosenki Czar ogniska (sł. J. Fiwek, muz. Z. Piasecki), odtwarzacz płyt CD |
11 |
Listopadowe tradycje. Nauka pieśni z okresu I wojny światowej |
– poznanie pieśni historycznych z czasów I wojny światowej – nauka pieśni Wojenko, wojenko, Pierwsza kadrowa – przybliżenie faktów historycznych i sylwetek wielkich Polaków – rozwijanie umiejętności śpiewu zespołowego i solowego – wystukiwanie marszowego rytmu |
I.1.1 I.1.2 I.2.1 II.1.1 III.1 |
– włącza się w śpiewanie piosenki patriotycznej – wykonuje rytmiczny wstęp do pieśni Pierwsza Kadrowa – ogląda obrazy batalistyczne z różnych okresów historycznych, dostrzega różnice w charakterze dzieł – w skupieniu słucha pieśni patriotycznych |
– śpiewa prawidłowo pod względem intonacyjnym i rytmicznym w zespole i solo pieśni patriotyczne – kojarzy ważne fakty historyczne i sylwetki wybitnych Polaków, o których mowa w tekstach pieśni – docenia wartości pieśni patriotycznych i formułuje wypowiedź na ten temat – dba o wyraz artystyczny śpiewanej pieśni patriotycznej |
nuty lub nagranie CD pieśni: Wojenko, wojenko (sł. i muz. autor nieznany), Pierwsza Kadrowa (sł. T. Oster-Ostrowski, muz. autor nieznany), O mój rozmarynie (sł. W. Denhoff-Czarnocki i autorzy nieznani, muz. melodia ludowa), reprodukcje obrazów batalistycznych pianino, bębenek, odtwarzacz płyt CD |
12 i 13 |
Deszczowa muzyka. Nauka piosenki Taniec w deszczu |
– nauka piosenki Taniec w deszczu – kształcenie poczucia rytmu i muzykalności – rozwijanie fantazji i twórczej inwencji – granie na instrumentach perkusyjnych akompaniamentu do piosenki Taniec w deszczu – doskonalenie umiejętności wspólnego muzykowania w zespole |
I.1.1 I.1.3 I.1.5 I.2.1 I.2.3 I.2.4 I.3.3 I.4.1 I.4.3 II.1.1 II.2.2 |
– włącza się w śpiewanie piosenki Taniec w deszczu – wyklaskuje na zasadzie echa rytm piosenki – z pomocą nauczyciela wykonuje ćwiczenia muzyczne – wykonuje pracę plastyczną inspirowaną muzyką – bierze udział w zabawach muzycznych i ruchowych, np. improwizacji „deszczowej muzyki” na instrumentach |
– poprawnie śpiewa piosenkę Taniec w deszczu, dba o wyraz artystyczny wykonywanego utworu – analizuje zapis muzyczny piosenki – wyklaskuje samodzielnie rytm piosenki, obserwując zapis nutowy – prawidłowo gra wybraną partię instrumentalną z partytury muzycznej – wykonuje kompozycję fantastyczną inspirowaną muzyką – improwizuje taniec przy muzyce refrenu piosenki |
nuty lub nagranie CD piosenki Taniec w deszczu (muz. i sł. H. Hampel), nagranie utworu Preludium deszczowe (F. Chopin), tekst wiersza Zamawianki deszczowe (J. Papuzińska) instrumenty perkusyjne, pianino, odtwarzacz płyt CD, kredki, zeszyt ćwiczeń |
14 |
Akademia młodego melomana. Muzyka na dobranoc |
– poznanie utworów muzycznych różnych kompozytorów, inspirowanych nocą – rozwijanie percepcji słuchowej uczniów – wykonanie pracy plastycznej interpretującej muzykę wysłuchanych utworów – granie na instrumencie fragmentu Serenady G-dur Eine kleine Nachtmusik (W.A. Mozart) |
I.2.1 I.4.1 I.4.2 I.4.3 I.4.4 II.1.1 II.2.1 II.2.2 II.2.4 |
– określa nastrój, tempo, dynamikę i charakter wysłuchanych na lekcji utworów – nuci motyw melodyczny utworu Eine kleine Nachtmusik (W.A. Mozart) – włącza się w grę zespołową utworu Eine kleine Nachtmusik – wykonuje dowolną techniką pracę plastyczną interpretującą wysłuchaną na lekcji muzykę |
– określa swoje odczucia i refleksje powstałe pod wpływem wysłuchanych utworów muzycznych – płynnie gra na instrumencie melodię pierwszej części Eine kleine Nachtmusik (W.A. Mozart) – obserwuje przebieg utworu muzycznego – nadaje tytuły programowym utworom muzycznym – interpretuje różnymi środkami pozamuzycznymi wysłuchaną muzykę |
zapis nutowy lub nagranie CD piosenki Maleńka gwiazdka (sł. J. Koczanowska, muz. A. Wolski) oraz fragmentu Serenady G-dur Eine kleine Nachtmusik (W.A. Mozart), nagrania utworów: Światło księżyca (C. Debussy), Serenada G-dur Eine kleine Nachtmusik, cz. Allegro, KV 525 (W.A. Mozart), Sonata cis-moll Księżycowa, op. 27 nr 2 (L. van Beethoven), Nokturn Des-dur op. 27 nr 2 (F. Chopin), blok rysunkowy, reprodukcja obrazu Gwiaździsta noc (V. van Gogh), kredki lub farby, odtwarzacz płyt CD, pianino |
15 |
Muzyka ze smyka. O instrumentach smyczkowych |
– zapoznanie z brzmieniem instrumentów smyczkowych – poznanie różnych sposobów wydobywania dźwięków z instrumentów smyczkowych – granie w dwugłosie fragmentu utworu Pizzicato-Polka (J. Strauss) – rozwijanie percepcji słuchowej i muzykalności uczniów – *przedstawienie warsztatu pracy lutnika |
I.2.1 I.4.1 I.4.2 II.1.1 II.1.2 II.2.1 II.2.2 II.2.4 II.3.1 |
– rozpoznaje na planszach z instrumentami muzycznymi, zdjęciach w podręczniku instrumenty smyczkowe i je nazywa – wie, w jaki sposób wydobywa się dźwięk z instrumentów smyczkowych – rozpoznaje brzmienie skrzypiec – poprawnie, z pomocą podręcznika i wiedzy własnej wykonuje ćwiczenia w zeszycie ćwiczeń |
– wymienia główne części skrzypiec – potrafi opowiedzieć, jak powstają skrzypce, nazywa rzemieślnika, który je buduje i naprawia – określa różnice brzmienia instrumentów smyczkowych – wie, na czym polega technika gry pizzicato – wymienia nazwiska kilku wirtuozów skrzypiec – wyszukuje informacje na temat stroju strun skrzypiec |
zapis nutowy oraz nagranie CD utworu Pizzicato- Polka (J. Strauss), nagrania utworów Łabędź z cyklu Karnawał zwierząt (C. Saint-Saëns), Aria na strunie G z Suity D-dur nr 3 (J. S. Bach), Symfonia koncertująca Es-dur KV 364 (W.A. Mozart), plansza z instrumentami smyczkowymi, zeszyt ćwiczeń, odtwarzacz płyt CD |
16 |
Świąteczne melodie. Doskonalenie techniki gry na instrumentach |
– nauka piosenki Wigilijna pastorałka – granie na instrumentach świątecznej melodii We wish you a Merry Christmas – granie w dwugłosie kolędy Wśród nocnej ciszy – utrwalenie pojęcia muzycznego przedtakt – rozwijanie percepcji słuchowej i muzykalności uczniów |
I.1.1 I.1.3 I.2.1 I.4.1 I.4.4 II.2.1 II.2.2 II.2.3 II.2.4 II.4.1 III.4 |
– omawia zwyczaje i tradycje związane ze świętami Bożego Narodzenia i Nowego Roku kultywowane we własnym domu lub w otoczeniu – śpiewa w zespole piosenkę Wigilijna pastorałka – określa tempo, dynamikę i charakter piosenki – z pomocą nauczyciela gra na instrumencie melodię We Wish You a Merry Christmas – wyklaskuje na zasadzie echa rytm utworu |
– analizuje zapis muzyczny piosenki Wigilijna pastorałka i wybranej kolędy do grania – śpiewa solo i w zespole piosenkę Wigilijna pastorałka, grając jednocześnie ostinato rytmiczne na instrumencie – gra płynnie na instrumencie melodię We Wish You a Merry Christmas – gra w dwugłosie kolędę Wśród nocnej ciszy, wykonuje poprawnie swoją partię instrumentalną w utworze |
zapis nutowy lub nagranie CD piosenki Wigilijna piosenka (sł. J. Koczanowska, muz. M. Ziąber), utworów: We Wish You a Merry Christmas (melodia amerykańska), Wśród nocnej ciszy (kolęda polska), tekst wiersza Kolęda (W. Chotomska), nagranie utworu Scherzo h-moll (F. Chopin), kartki i reprodukcje o tematyce świątecznej, dzwonki lub flety, pianino, odtwarzacz płyt CD, zeszyt ćwiczeń |
17 |
Rondo w muzyce. Tworzenie ronda rytmicznego Cztery pory roku |
– zapoznanie z formą muzyczną ronda – rozpoznawanie budowy ronda w słuchanych utworach – tworzenie ronda rytmicznego – doskonalenie techniki gry na instrumentach – integracja uczniów w czasie zabaw muzycznych |
I.1.1 I.1.3 I.2.1 I.2.4 1.4.1 1.4.2 II.2.1 II.2.2 |
– wyjaśnia pojęcie rondo muzyczne – słucha utworów w formie ronda, rozpoznaje jego części – wymienia części ronda (kuplety, refren) – wyklaskuje w zespole schematy rytmiczne – podejmuje próby tworzenia ronda rytmicznego w zespole – współdziała w grupie podczas zabawy muzycznej |
– wymienia różne formy muzyczne, określa ich charakterystyczne cechy – rozpoznaje słuchowo utwór o budowie ronda, zapisuje graficznie schemat jego budowy – wykazuje się inwencją twórczą przy tworzeniu kupletów ronda – gra na instrumentach perkusyjnych utwór w formie ronda – śpiewa piosenkę w formie ronda, analizuje pod względem melodyczno- -rytmicznym kuplety i refren utworu – wykazuje inicjatywę w zespołowych działaniach muzycznych |
nagrania utworów: Rondo a capriccio (Złość z powodu zgubionego grosza) G-dur op. 12 (L. van Beethoven), Rondo – Allegro z Serenady G-dur (W.A. Mozart), zapis nutowy utworu Rondo z Eine kleine Nachtmusik (W.A. Mozart), dzwonki lub flety, instrumenty perkusyjne, odtwarzacz płyt CD, pianino, zeszyt ćwiczeń |
18 |
Akademia młodego melomana. Potęga brzmienia muzyki Ludwiga van Beethovena |
– poznanie ważnych faktów biograficznych i dorobku artystycznego Ludwiga van Beethovena – słuchanie wybranych utworów kompozytora – interpretacja plastyczna dzieła muzycznego – nauka na instrumencie fragmentu utworu Allegretto z VI Symfonii F-dur lub Romans z Sonatiny G-dur |
I.2.1 I.4.1 I.4.2 I.4.3 I.4.4 II.2.1 II.2.2 II.3.3 II.4.1 II.4.7 III.1 |
– wymienia najważniejsze fakty z życia i twórczości artystycznej Ludwiga van Beethovena – słucha utworów Ludwiga van Beethovena, określa zespół wykonawczy, nastrój i tempo – wypowiada swoje zdanie na temat wysłuchanych utworów – nuci motywy melodyczne utworów – interpretuje plastycznie fragment VI Symfonii F-dur, cz. Scena nad strumykiem – rozwiązuje w zeszycie, z pomocą nauczyciela, quiz muzyczny o życiu i twórczości kompozytora |
– wyszukuje w różnych źródłach wiadomości o życiu i twórczości Ludwiga van Beethovena, poszerza swoją wiedzę o kompozytorze – wymienia tytuły reprezentatywnych dzieł kompozytora – zapisuje symbolami graficznymi budowę utworu Dla Elizy – płynnie gra na instrumencie fragment Allegretta z VI Symfonii F-dur lub Romans z Sonatiny G-dur, stosując się do wskazówek wykonawczych zamieszczonych w zapisie muzycznym – wyjaśnia znaczenie łuku łącznika w muzyce – samodzielnie i poprawnie rozwiązuje quiz muzyczny o życiu i twórczości kompozytora w zeszycie ćwiczeń |
portret Ludwiga van Beethovena, nagrania utworów L. van Beethovena: VI Symfonia F-dur op. 68 Pastoralna, cz. Scena nad strumykiem, V Symfonia c-moll op. 67, cz. Allegro, Dla Elizy, zapis nutowy utworów Allegretto z VI Symfonii F-dur op. 68 Pastoralna, Romans z Sonatiny G-dur, flety lub dzwonki, zeszyt ćwiczeń, kredki, blok rysunkowy |
19 |
Zimowy koncert. Nauka piosenki Zima |
– nauka piosenki Zima – śpiewanie refrenu piosenki w dwugłosie – nauka gry na instrumencie melodii z drugiej części Koncertu e-moll Zima (A. Vivaldi) – tworzenie kompozycji w formie AB, ABA – utrwalenie formy kanonu w muzyce – uwrażliwianie na środki wyrazu artystycznego |
I.1.1 I.1.3 I.1.5 I.2.1 I.2.4 I.4.1 I.4.2 II.1.1 II.1.2 II.1.3 II.4.3 II.7 |
– włącza się w śpiewanie piosenki Zima – określa nastrój, tempo, dynamikę wysłuchanych kompozycji muzycznych – z pomocą nauczyciela próbuje zagrać melodię utworu na dzwonkach lub fletach albo akompaniuje na trójkącie w czasie wykonywania kompozycji przez zespół – bierze udział w tworzeniu kompozycji AB, ABA |
– wykonuje poprawnie pod względem intonacyjno- -rytmicznym piosenkę Zima, solo i w zespole – stosuje różne środki wyrazu artystycznego przy interpretacji tekstu wiersza – podejmuje próby śpiewu w dwugłosie refrenu piosenki – rozpoznaje w słuchanym utworze muzycznym technikę gry pizzicato – określa charakter wysłuchanych utworów wskazuje środki wyrazu artystycznego – płynnie gra na instrumencie melodię Zima (A. Vivaldi), stosując właściwe tempo, dynamikę i artykulację – wykazuje inwencję i pomysłowość przy tworzeniu kompozycji w formie AB, ABA |
zapis nutowy lub nagranie CD piosenki Zima (sł. J. Koczanowska, muz. M. Ziąber), zapisy nutowe utworów: Koncert e-moll Zima, cz. Largo (A. Vivaldi), kanon Koniec zimy; fragment tekstu wiersza Zima (D. Gellner), przysłowia ludowe związane z zimą, flety lub dzwonki, pianino, odtwarzacz płyt CD |
20 |
Wielkie bale w karnawale. Nauka piosenki Ognista samba |
– poznanie tradycji i zwyczajów okresu karnawału w różnych krajach – nauka gry melodii Karnawał wenecki – słuchanie utworów inspirowanych okresem karnawału – poznanie rytmu i melodii piosenki Zimowa samba – kształcenie poczucia rytmu i koordynacji ruchowej – nauka podstawowego kroku samby |
I.1.1 I.1.3 I.1.4 I.2.1 I.3.2 I.3.3 1.4.1 1.4.5 II.1.1 II.1.2 II.1.3 II.1.4 |
– opowiada o zwyczajach i tradycjach okresu karnawału w Polsce i wybranych krajach – włącza się w śpiewanie piosenki Ognista samba – wyklaskuje na zasadzie echa rytm piosenki – podejmuje próbę gry na instrumencie melodii Karnawał wenecki – określa pochodzenie samby i charakterystyczne cechy tego tańca |
– poszerza swoją wiedzę o zwyczajach karnawałowych w różnych krajach świata – poprawnie śpiewa piosenkę Ognista samba pod względem intonacyjnym, rytmicznym i melodycznym – gra płynnie na instrumencie włoską melodię ludową Karnawał wenecki, dba o wyraz artystyczny wykonywanego utworu – tańczy w parze krok podstawowy samby, odpowiednią ekspresją ruchową oddaje charakter tańca – wykazuje inicjatywę w działaniach zespołowych |
zapis nutowy lub płyta CD z nagraniem piosenki Ognista samba (sł. J. Koczanowska, muz. M. Ziąber), nagranie CD Karnawał wenecki – fantazja z wariacjami (J.B. Arban), Uwertura koncertowa Karnawał rzymski op. 9 (H. Berlioz), Karnawał wiedeński op. 26 (R. Schumann), melodia taneczna z gatunku muzyki rozrywkowej, zapis nutowy utworu Karnawał wenecki (włoska melodia ludowa), schemat graficzny kroku podstawowego samby, dzwonki lub flety, odtwarzacz płyt CD, pianino |
21 |
Pod batutą dyrygenta. Nauka piosenki Wieczór w filharmonii |
– poznanie składu instrumentalnego orkiestry symfonicznej – uwrażliwienie na brzmienie orkiestry symfonicznej – utrwalenie taktowania na „dwa”, na „trzy” i na „cztery” – poznanie zasad savoir- -vivre – zachowanie się na koncercie muzycznym – nauka piosenki Wieczór w filharmonii – *akompaniowanie na instrumentach perkusyjnych do utworu Marsz Radeckiego (J. Strauss) |
I.1.1 I.1.3 I.4.1 I.4.2 III.1 III.2 III.3 III.8 III.9 |
– rozpoznaje brzmienie orkiestry w utworze, nazywa zespół wykonawczy – wymienia główne instrumenty wchodzące w skład orkiestry symfonicznej – prawidłowo taktuje na „dwa”, na „trzy”, na „cztery” – bierze udział w zabawie muzycznej Dyrygent – określa rolę dyrygenta w orkiestrze – włącza się w śpiewanie piosenki Wieczór w filharmonii – projektuje afisz koncertowy – zna zasady kulturalnego zachowania się na koncercie muzycznym |
– wymienia różnych wykonawców muzyki (solista instrumentalista, zespoły kameralne, orkiestra symfoniczna, solista wokalista, chór) i opowiada na ich temat – nazywa grupy instrumen- talne występujące w orkie- strze symfonicznej, zna ich rozmieszczenie na scenie – określa rolę dyrygenta i koncertmistrza w orkiestrze – samodzielnie wykonuje ćwiczenia utrwalające nowe pojęcia muzyczne – śpiewa poprawnie pod względem intonacyjnym i rytmicznym piosenkę Wieczór w filharmonii – wyszukuje informacje na temat działalności ośrodka kultury w najbliższej okolicy |
zapis nutowy lub nagranie piosenki Wieczór w filharmonii (muz. M. Ziąber, sł. J. Koczanowska), nagrania utworów: VI Symfonia F-dur, op. 68 Pastoralna, cz. 5 (L. van Beethoven), odtwarzacz płyt CD, pianino, zeszyt ćwiczeń, kredki, *instrumenty perkusyjne |
22 |
Melodie z różnych stron świata |
– nauka gry wybranej melodii, np. Zuzanna (popularna melodia amerykańska) – śpiewanie ze zmianami tempa rosyjskiej pieśni ludowej Kalinka – doskonalenie techniki gry na instrumencie – kształcenie wrażliwości muzycznej i muzykalności uczniów |
I.1.1 I.1.3 I.2.1 II.1.1 II.2.1 II.2.2 II.2.3 II.2.4 II.4.2 |
– śpiewa w zespole pieśń rosyjską Kalinka – pod kierunkiem nauczyciela gra linię melodyczną wybranego utworu – wie, skąd się wywodzi country music – włącza się w tworzenie akompaniamentu perkusyjnego do czeskiej melodii Tańcuj, tańcuj |
– płynnie gra wybrane melodie ludowe, zachowując ich charakter oraz stosując się do znaków wykonawczych w zapisie nutowym utworów – wyszukuje w różnych źródłach informacje na temat muzyki country, poszerza o niej swoją wiedzę – wykazuje się inwencją przy tworzeniu akompaniamentu rytmicznego do melodii Tańcuj, tańcuj |
zapis nutowy utworów: Kalinka (rosyjska melodia ludowa), Zuzanna (popularna melodia amerykańska), Tańcuj, tańcuj (słowacka melodia ludowa), dzwonki chromatyczne, flety |
23 |
Raz durowo, raz molowo. Nauka piosenki Wiosenne przebudzenie |
– zapoznanie z systemem dur i moll – poznanie rytmu i melodii piosenki Wiosenne przebudzenie – granie melodii w tonacji dur i moll – kształcenie wrażliwości słuchowej uczniów |
I.1.1 I.1.3 I.2.1 II.1.1 II.1.2 II. 2.1 II.2.2 |
– zna pojęcie gama, – włącza się w śpiewanie piosenki Wiosenne przebudzenie – rozpoznaje i określa znakami graficznymi części piosenki, dostrzega różnicę w brzmieniu obu części – uzupełnia występujące w zapisie muzycznym piosenki pauzy klaskaniem w rytmie ćwierćnut – śpiewa na sylabie „la” gamę majorową i minorową – pod kierunkiem nauczyciela gra na instrumencie gamę D-dur i d-moll – bierze udział w zabawie muzycznej uwrażliwiającej na zmianę trybu – dur, moll |
– zna pojęcia skala majorowa, skala minorowa – rozpoznaje słuchowo gamę majorową i minorową – śpiewa piosenkę Wiosenne przebudzenie poprawnie pod względem intonacyjnym i rytmicznym, obserwując jej zapis muzyczny – określa różnice w brzmieniu gam majorowych i minorowych – zna sposób określania tonacji utworu – gra poprawnie melodię Siedzi sobie zając w tonacji C-dur i c-moll |
zapis nutowy lub płyta CD z nagraniem piosenki Wiosenne przebudzenie (sł. J. Koczanowska, muz. M. Ziąber), nuty melodii Siedzi sobie zając w tonacji C-dur i c-moll, dzwonki chromatyczne lub flety, pianino, odtwarzacz płyt CD, zeszyt ćwiczeń |
24 |
Akademia młodego melomana. Muzyczne niespodzianki |
– poznawanie utworów z klasycznej literatury muzycznej – uwrażliwianie na zjawiska akustyczne – nauka gry na dzwonkach lub flecie melodii J. Haydna z Symfonii „Z uderzeniem w kocioł” – tworzenie improwizacji melodyczno-rytmicznej w formie ABA |
I.1.6 I.2.1 I.4.1 I.4.2 II.2.1 II.2.2 II.2.4 II.4.3 II.4.8 |
– słucha utworów różnych kompozytorów, określa ich nastrój i tempo – nuci melodię tematu głównego utworu – podejmuje próbę gry melodii J. Haydna z Symfonii 94 G-dur „Z uderzeniem w kocioł” – realizuje w utworze o budowie ABA rytm części A |
– wymienia tytuły utworów poznanych na zajęciach oraz nazwiska ich twórców – wypowiada swoje zdanie na temat wysłuchanej muzyki – improwizuje melodię zaczerpniętą z tematu głównego utworu do słów rytmicznej wyliczanki – gra na instrumencie solo i w zespole melodię J. Haydna z Symfonii 94 G-dur „Z uderzeniem w kocioł”, stosując właściwe tempo i dynamikę – tworzy improwizację melodyczno-rytmiczną do części B utworu |
nagrania utworów: Symfonia nr 45 fis-moll Pożegnalna, cz. Presto-Adagio oraz Symfonia 94 G-dur „Z uderzeniem w kocioł”, cz. Andante (J. Haydn), Polka z kowadłem (J. Strauss), nuty utworu „Z uderzeniem w kocioł” (J. Haydn), flety lub dzwonki, *instrumenty perkusyjne, odtwarzacz płyt CD |
25 |
Uderz w strunę, a rozlegnie się muzyka. Instrumenty strunowe uderzane |
– zapoznanie z genezą powstania i budową instrumentów strunowych uderzanych – uwrażliwienie na barwę brzmienia instrumentów strunowych uderzanych – kształcenie dyscypliny w czasie słuchania utworów muzycznych – utrwalenie wiadomości o instrumentach strunowych |
I.4.1 I.4.2 I.4.3 I.4.4 |
– rozpoznaje na planszy z instrumentami lub na zdjęciach w podręczniku instrumenty strunowe uderzane i je nazywa – rozpoznaje brzmienie fortepianu w utworach muzycznych – bierze udział w zabawie muzycznej Czarne–białe, czarne–białe – wykazuje się wiedzą na poziomie elementarnym o instrumentach strunowych |
– wyjaśnia różnice w budowie fortepianu i pianina, zna działanie mechanizmu młoteczkowego – z zainteresowaniem słucha utworów na fortepian, bierze udział w dyskusji na temat możliwości techniczno- -wyrazowych fortepianu – prawidłowo klasyfikuje instrumenty strunowe ze względu na sposób wydobywania dźwięku ze struny – wykorzystuje wiadomości z różnych źródeł do pogłębienia swojej wiedzy o instrumentach strunowych uderzanych – poprawnie rozwiązuje test w zeszycie ćwiczeń ucznia Sprawdź swoje wiadomości. Instrumenty strunowe |
nagrania utworów: Preludium As-dur op. 28 nr 17 (F. Cho- pin), Allegretto (L. van Beethoven), plansze z instrumentami strunowymi uderzanymi, odtwarzacz płyt CD, tablica interaktywna, papierowa klawiatura, kostka do gry, fragment utworu Pan Tadeusz (A. Mickiewicz), zeszyt ćwiczeń |
26 |
Zaproszenie do tańca. Nauka piosenki Eko cza-cza |
– poznanie tańców towarzyskich z różnych epok historycznych – słuchanie utworów opartych na rytmie różnych tańców – nauka gry melodii Jana Sebastiana Bacha Menuet – nauka piosenki Eko cza- -cza opartej na rytmie cza-czy – poznanie charakterystycznych cech tańca cza-cza – *nauka kroku podstawowego cza-czy |
I.1.1 I.1.3 I.2.1 I.3.2 I.4.1 I.4.3 II.1.1 II.1.2 II.2.1 II.2.2 |
– wymienia nazwy tańców omówionych na lekcji – wyklaskuje rytm cza-czy – określa nastrój utworu muzycznego – włącza się w śpiewanie piosenki Eko cza-cza opartej na rytmie tanecznym cza-czy – wyklaskuje rytm piosenki na zasadzie echa – charakteryzuje tekst piosenki, wyjaśnia jej tytuł – bierze udział w działaniach muzyczno-ruchowych – gra pod kierunkiem nauczyciela melodię utworu Menuet (J.S. Bach) |
– wymienia przykłady tań- ców z minionych epok i tańców współczesnych, określa ich charaktery- styczne cechy – bierze udział w dyskusji na temat roli tańca w życiu człowieka – potrafi obronić swoje zdanie – płynnie gra na instrumencie melodię Menueta (J.S. Bach), stosując się do zapisu muzycznego – rozpoznaje rytmy tańców w słuchanych utworach muzycznych – poprawnie śpiewa piosenkę Eko cza-cza, stosując właściwe tempo i zachowując jej taneczny charakter |
zapis nutowy lub nagranie CD piosenki Eko cza-cza (sł. J. Koczanowska, muz. M. Ziąber), nagrania utworów: Zaproszenie do tańca (C.M. Weber), Walc z baletu Maskarada (A. Chaczaturian), Annen – Polka (J. Strauss), nuty utworu Menuet (J.S. Bach, odtwarzacz płyt CD, pianino |
27 |
Akademia młodego melomana. Muzycznie o wiośnie |
– tworzenie motywu melodycznego, którego natchnieniem jest obraz o tematyce wiosennej – poznanie utworów inspirowanych wiosną i zjawiskami przyrody – „umuzycznienie” tekstu literackiego głosem – kształcenie wrażliwości słuchowej uczniów |
I.4.1 I.4.2 I.4.3 I.4.4 |
– włącza się w tworzenie mapy mentalnej ze słowem-kluczem wiosna – w skupieniu słucha utworów muzycznych – próbuje tworzyć wypowiedzi o muzyce – określa nastrój, tempo i charakter utworów inspirowanych wiosną – bierze udział w zabawach muzycznych, tworzy różne sygnały dźwiękowe – śpiewa w zespole piosenkę Żyj do przodu |
– inspirując się obrazem C. Moneta Irysy w ogrodzie Moneta, tworzy kilkutaktowy motyw melodyczny – wymienia tytuły wybranych utworów inspirowanych wiosną i zjawiskami przyrody w tej porze roku oraz nazwiska ich twórców – charakteryzuje muzykę programową, dokonuje analizy wybranych utworów ilustracyjnych – wykazuje inwencję i pomysłowość w „umuzycznianu” tekstu wiersza Muzyka (L. Mariańska) – poprawnie śpiewa piosenkę Żyj do przodu, podkreślając różnymi środkami wykonawczymi jej radosny, optymistyczny charakter |
reprodukcja obrazu Irysy w ogrodzie Moneta (C. Monet), nagrania utworów: Symfonia nr 1 B-dur Wiosenna, op. 38, cz. IV Allegro animato (R. Schumann), Odgłosy wiosny (J. Strauss), Kwartet smyczkowy D-dur nr 5 Skowronek, op. 64, cz. 1 (J. Haydn), Wiosna op. 74 nr 2 (F. Chopin), tekst wiersza Muzyka (L. Marjańska), zapis nutowy piosenki Żyj do przodu (sł. M. Sochacki, muz. J. Piątkowski), odtwarzacz płyt CD |
28 |
Pokochać operę. Wielkie dzieła na wielkich scenach |
– zapoznanie uczniów z częściami dzieła operowego: uwerturą, arią, duetem, ansamblem – rozpoznawanie głosów śpiewaków w utworach operowych – uwrażliwienie na rolę muzyki w widowisku operowym – granie na instrumentach fragmentu melodii z wybranej opery – kształcenie percepcji słuchowej i wrażliwości muzycznej |
I.2.1 I.4.1 I.4.2 I.4.3 II.1.1 II.1.2 II.2.1 II.2.4 II.3.3 II.4.1 II.4.3 II.4.7 |
– śpiewa na sylabie „la” fragment melodii duetu Don Giovanniego i Zerliny z opery Don Giovanni W.A. Mozarta – z zainteresowaniem słucha fragmentów utworów operowych – podaje tytuły oper omówionych na zajęciach oraz nazwiska ich twórców – wymienia głosy śpiewaków (sopran, alt, tenor, bas) – z pomocą nauczyciela próbuje zagrać fragment melodii z wybranej opery lub wystukuje jej miary taktu – z pomocą nauczyciela wykonuje ćwiczenia utrwalające nowe pojęcia muzyczne związane z operą |
– śpiewa solmizacją fragment melodii duetu Don Giovanniego i Zerliny z opery Don Giovanni W.A. Mozarta – wie, jak powstaje opera i kto bierze udział w przygotowaniu tego dużego widowiska scenicznego – wymienia główne części opery: uwertura, aria, ansambl – określa głos śpiewaka lub śpiewaczki w słuchanych utworach muzycznych – płynnie gra na instrumencie fragment melodii z wybranej opery, stosując się do jej zapisu muzycznego – akompaniuje do Uwertury z opery Carmen (G. Bizet) na instrumentach perkusyjnych – wykorzystuje wiadomości z różnych źródeł do pogłębienia swojej wiedzy o operze i wielkich dziełach operowych |
nagrania utworów: Uwertura do opery Czarodziejski flet (W.A. Mozart), Aria Figara Non piu andrai farfallonne amoroso z opery Wesele Figara (W.A. Mozart), zapis nutowy melodii duetu Don Giovanniego i Zerliny z opery Don Giovanni (W.A. Mozart), *fragmentu melodii śpiewanej przez chór strzelców z opery K.M. Webera Wolny strzelec, odtwarzacz płyt CD, flety lub dzwonki, zeszyt ćwiczeń |
29 |
Piękno muzyki Stanisława Moniuszki. Nauka pieśni Prząśniczka |
– zapoznanie z życiem i dorobkiem kompozytorskim Stanisława Moniuszki – uwrażliwienie na piękno naszej rodzimej kultury – kształtowanie percepcji i wrażliwości muzycznej – kształcenie umiejętności artystycznego wykonywania pieśni – kształtowanie świadomości i dumy narodowej w oparciu o muzykę i twórczość Stanisława Moniuszki – poznanie rytmu i melodii pieśni Prząśniczka |
I.1.1 I.1.3 I.2.1 I.3.2 I.4.1 I.4.2 I.4.3 I.4.4 II.3.3 II.4.1 II.4.3 |
– wie, kim był Stanisław Moniuszko, wymienia kilka utworów kompozytora – z zainteresowaniem słucha utworów Moniuszki, określa ich nastrój, tempo, dynamikę – włącza się w śpiew pieśni Prząśniczka, w czasie wykonania stosuje zmiany tempa i dynamiki – z pomocą nauczyciela wykonuje ćwiczenia utrwalające wiedzę o życiu i twórczości kompozytora |
– wymienia ważne fakty z życia Stanisława Moniuszki – rozpoznaje słuchowo kilka dzieł kompozytora – dostrzega walory artystyczne muzyki Stanisława Moniuszki, wypowiada się na temat piękna naszej rodzimej kultury – poprawnie śpiewa pieśń Prząśniczka, stosuje w śpiewie zmiany tempa, dynamiki i różną artykulację – porównuje nagranie muzyczne Prząśniczki z parafrazą utworu, dostrzega podobieństwa i różnice – wykorzystuje wiadomości z różnych źródeł do pogłębienia swojej wiedzy o życiu i twórczości kompozytora |
nagrania CD utworów S. Moniuszki: Prząśniczka, Uwertura koncertowa Bajka, Krakowiaczek, Aria Halki z II aktu opery Halka, nuty pieśni Prząśniczka (sł. J. Czeczot, muz. S. Moniuszko), pianino, odtwarzacz płyt CD, portret S. Moniuszki, zeszyt ćwiczeń |
30 |
Akademia młodego melomana. Nie taki straszny ten dwór |
– zapoznanie z librettem opery Straszny dwór Stanisława Moniuszki – uwrażliwienie na piękno muzyki Stanisława Moniuszki – kształcenie wyobrażeń słuchowych w czasie odbierania utworów muzycznych – zwrócenie uwagi na rolę scenografii w operze – nauka piosenki Pan Moniuszko |
I.1.1 I.1.3 I.4.2 II.3.2 II.4.1 II.4.3 II.5.1 III.1 III.2 III.3 |
– opowiada treść libretta opery Stanisława Moniuszki Straszny dwór – w skupieniu słucha fragmentów opery, określa rolę muzyki w dziele scenicznym – włącza się w śpiewanie piosenki Pan Moniuszko – na podstawie tekstu piosenki wymienia fakty z życia kompozytora oraz tytuły jego dzieł – projektuje scenografię do jednej ze scen opery |
– zna budowę opery Straszny dwór i charakterystyczne cechy dzieła – rozpoznaje utwory Stanisława Moniuszki zaprezentowane i omówione na lekcji – wykazuje inwencję i pomysłowość w projektowaniu scenografii do jednej ze scen opery – poprawnie śpiewa piosenkę Pan Moniuszko pod względem intonacyjno-rytmicznym – analizuje zapis muzyczny piosenki Pan Moniuszko, rozpoznaje rytm taneczny, na którym oparty jest utwór |
Przewodnik operowy (J. Kański), nagrania utworów z opery Straszny dwór: Aria Skołuby Ten zegar stary, Spod igiełek kwiatki rosną z II aktu opery, Mazur z IV aktu opery, nuty lub nagranie CD piosenki Pan Moniuszko (sł. J. Koczanowska, muz. M. Ziąber), odtwarzacz CD, pianino, zeszyt ćwiczeń, kredki |
31 |
Polskie pieśni i tańce regionalne |
– nauka pieśni ludowej Ty pójdziesz górą – słuchanie melodii ludowych w postaci oryginalnej i stylizowanej – ukazanie piękna muzyki ludowej i jej wartości historycznej i kulturowej – poznanie tańców ludowych, nauka wybranego tańca regionalnego – nauka gry na instrumencie wybranej melodii ludowej |
I.1.1 I.1.3 I.4.1 II.1.1 II.1.2 II.2.1 II.2.2 II.5.2 II.8 |
– uczestniczy w tworzeniu mapy mentalnej ze słowem-kluczem folklor – śpiewa w zespole pieśń ludową Ty pójdziesz górą – podejmuje próby zagrania melodii ludowej Szewc – wystukuje ostinato rytmiczne do pieśni W murowanej piwnicy – bierze udział w ludowych zabawach muzyczno- -tanecznych – z pomocą nauczyciela wykonuje ćwiczenia utrwalające wiadomości o polskim folklorze – dostrzega potrzebę kultywowania tradycji własnego regionu |
– w skupieniu i z zainteresowaniem słucha muzyki ludowej w postaci oryginalnej i stylizowanej – gra na instrumencie melodię ludową Szewc – poprawnie pod względem intonacyjnym i rytmicznym śpiewa pieśń ludową Ty pójdziesz górą – wymienia nazwy kilku tańców ludowych, umie zatańczyć wybrany taniec – zbiera informacje o tradycjach i zwyczajach własnego regionu, pomaga przy tworzeniu np. kącika regionalnego, albumu, organizacji spotkania z twórcami ludowymi – bierze udział w dyskusji na temat wartości polskiego folkloru dla kultury kraju, docenia piękno muzyki ludowej – wykorzystuje wiadomości z różnych źródeł do pogłębienia swojej wiedzy o polskim folklorze muzycznym |
zapis nutowy pieśni ludowej Ty pójdziesz górą i W murowanej piwnicy, melodii ludowych Szewc i Konik, tekst wiersza Zbójnicki (W. Chotomska), tablica interaktywna, dzwonki lub flety, pianino, wytwory sztuki ludowej, mapa Polski, kartoniki z nazwami regionów, zeszyt ćwiczeń |
32 |
Akademia młodego melomana. Muzyczne pejzaże |
– tworzenie improwizacji ruchowej do muzyki – kształcenie umiejętności wypowiadania się o muzyce – interpretacja plastyczna utworu muzycznego – rytmizowanie krótkich tekstów |
I.3.3 I.4.1 I.4.2 I.4.3 I.4.4 II.1.2 II.2.2 |
– tworzy na instrumentach różne odgłosy natury – z uwagą słucha wybranych utworów programowych – interpretuje plastycznie wysłuchany utwór muzyczny – taktuje na „trzy” w rytm muzyki |
– wykazuje inwencję twórczą i pomysłowość przy ilustrowaniu muzycznie różnych odgłosów przyrody – tworzy wypowiedzi o muzyce – wyraża nastrój i charakter wysłuchanych utworów różnymi środkami pozamuzycznymi |
nagrania CD: Tuileries z cyklu Obrazki z wystawy (M. Musorgski)), Wejście do lasu z cyklu Sceny leśne, op. 82 (R. Schumann), Opowieści Lasku Wiedeńskiego, op. 325 (J. Strauss), zdjęcia reprodukcji obrazów inspirowanych lasem, odtwarzacz płyt CD, kredki, blok rysunkowy |
33 |
Z piosenką na wakacje. Nauka piosenki Wakacje już tuż-tuż |
– nauka piosenki Wakacje już tuż-tuż – kształcenie poczucia rytmu i muzykalności uczniów – tworzenie na instrumen- tach ilustracji muzycznej do tekstu wiersza – utrwalanie repertuaru muzycznego poznanego przez uczniów w klasie 5. |
I.1.1 I.1.3 I.1.6 I.1.5 II.1.1 II.1.2 |
– włącza się w śpiewanie piosenki Wakacje już tuż-tuż – uczestniczy w tworzeniu ilustracji muzycznej do tekstu wiersza I. Suchorzewskiej Letnia ulewa – dobiera właściwy rytm do przysłów ludowych, zgodnie z akcentami mowy i rytmiką tekstu – wykazuje się wiedzą i umiejętnościami muzycznymi na poziomie elementarnym. |
– poprawnie pod względem intonacyjnym i rytmicznym śpiewa solo i w zespole piosenkę Wakacje już tuż-tuż – na podstawie obserwacji zapisu muzycznego piosenki określa oznaczenie taktowe, tempo, dynamikę oraz charakterystyczne cechy melodii i rytmu – improwizuje melodię do podanego rytmu – wykazuje się inwencją twórczą w umuzycznieniu wiersza Letnia ulewa efektami dźwiękonaśladowczymi – układa rytm do przysłowia ludowego i zapisuje go znakami graficznymi nut i pauz – wykazuje się wiedzą i umiejętnościami muzycznymi w stopniu dobrym i bardzo dobrym. |
zapis nutowy lub płyta CD z nagraniem piosenki Wakacje już tuż-tuż (sł. J. Koczanowska, muz. A. Wolski), tekst wiersza Letnia ulewa (I. Suchorzewska), instrumenty perkusyjne, flety lub dzwonki, odtwarzacz płyt CD, pianino, zeszyt ćwiczeń. |